خَامِدِين
از الکتاب
«خامد» در اصل از مادّه «خُمود» (بر وزن جنود) به معناى خاموش شدن آتش است، سپس به هر چیزى که از جوش و خروش و سر و صدا بیفتد اطلاق شده است.
ریشه کلمه
- خمد (۲ بار)
قاموس قرآن
خمود: فرو نشستن زبانه آتش است «خمدت النار خموداً: طفىء لهبها» (مفردات) و آن در انسان كنايه از مرگ است [انبیاء:15]. ادّعايشان پيوسته چنين بود تا درو شده بيجانشان كرديم. [ يس:29] در نهج البلاغه خطبه 196 در وصف قرآن فرموده «وَ فُرْقاناً لا يُخْمَدَ بُرْهانُهُ وَ تِبْياناً لا تُهْدَمُ اَرْكانُهُ».
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
