حَفِيظا
از الکتاب
«حَفِیظ» از مادّه «حِفْظ» به کسى مى گویند که از شخص یا چیزى مراقبت کرده و او را از زیان و ضرر حفظ مى کند. «حَفِیظ» از این نظر که صفت مشبهه است و معناى ثبات و دوام را مى رساند با «حافظ» که اسم فاعل است تفاوت دارد، بنابراین «حفیظ» به معناى کسى است که به طور مداوم مراقب حفظ چیزى مى باشد; در نتیجه مفهوم آیه چنین مى شود که مسئولیت پیامبر(صلى الله علیه وآله)مسئولیت رهبرى، هدایت و دعوت به سوى حق و مبارزه با فساد است.
ریشه کلمه
- حفظ (۴۴ بار)
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...