تَذْرُوه
از الکتاب
«تَذْرُوه» از مادّه «ذرو» به معناى پراکنده ساختن است.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
پراكندن، پاشيدن، [كهف:45] يعنى خشك و شكسته شد بادها آنرا پراكنده مىكند. ذرو و ذرى هر دو به يك معنى است فعل اولى از نصر ينصر و دومى از ضرب يضرب آمده است «اقرب» [ذاريات:1-6]. ذاريات با واو قسم و جمعهاى ديگر با فاء آمده و نشان مىدهد كه سه امر بعدى نتيجه اولى و يكى پس از ديگرى است. راجع به اين آيات به «جرى» رجوع شود كه مشروح درباره آنها سخن رفته است.
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
