بِدِينَار
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
[آل عمران:75]. طبرسى فرموده: اصل آن دننار است نون اوّل براى كثرت استعمال و سهولت تلفّظ، بياء قلب شده راغب نيز چنين گفته است. در قاموس گويد: علّت قلب آن است كه به مصادر مثل كذّاب (به كسر اوّل) ملتبس نشود در اقرب گفته: دينار قسمتى از پولهاى قديمى است و فارسى معرّب و اصل آن دنّار است بدليل آنكه جمع آن دنانير مىآيد. آية اللّه در عروة الوثقى در زكوة نقدين فرموده: دينار يك مثقال شرعى طلاست و آن سه ربع مثقال صيرفى ست . به نظر مىآيد مراد از آن در آيه شريفه پول اندك است نه دينارشرعى. يعنى از اهل كتاب بعضى هست كه اگر او را بر يك دينار امين كنى به تو ردّ نمىكند مگر آنكه پيوسته به مطلب بر او ايستاده باشى اين كلمه فقط يكبار در قرآن يافته است.
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...