الْخِيَام
«خِیام» جمع «خیمه» است، ولى به طورى که در روایات اسلامى آمده، خیمه هاى بهشتى، از نظر گستردگى، وسعت و زیبایى، شباهتى به خیمه هاى این جهان ندارند. این نکته نیز قابل توجّه است که، «خیمه»، طبق آنچه علماى لغت و بعضى از مفسران گفته اند تنها به معناى خیمه هاى پارچه اى که در میان ما معروف است نمى باشد، بلکه به خانه هاى چوبى و یا حتى هر خانه مدورى، کلمه «خیمه» اطلاق مى شود، و گاه گفته شده «خیمه» عبارت است از هر خانه اى که از سنگ و مانند آن ساخته نشده است.
ریشه کلمه
- خيم (۱ بار)
قاموس قرآن
چادر. طبرسى فرموده: خيمه هر خانهاى است كه از پارچه درست كنند و بر ستونها و ميخ تكيه گويد: خيمه خانهاى است كه از شاخههاى درختان ساخته مىشود و قاموس هر دو را ذكر كرده است [رحمن:72] به نظر مىآيد كه مراد از مقصودات، مخصوصات باشد يعنى زنان سفيد بدن كه به شوهران خود مخصوص اند و در خيمههاى بهشتى اند رجوع شود به «حور». با كراجعه به آيات قرآن مجيد بدست مىآيد كه حوريان بهشت هم در ساختمانهاى بهشتى و هم در خيمههاى بهشتى جا دارند.
