الزّاهِدِين
از الکتاب
ریشه کلمه
- زهد (۱ بار)
قاموس قرآن
بى اعتنائى (اقرب) [يوسف:20]. در «بخس» كذشت كه در نقص كمّى و كيفى هر دو به كار مىرود شايد مراد از ان در آيه نقص كبفى باشد در اين صورت «دَراهِمَ مَعْدُودَةٍ» نقص كمّى آن را مىرساند. و ايضاً به نظر مىآيد ضمير «فيه» به يوسف بر گردد نه به «ثمن» يعنى: او را به قيمت معيوب و درمى چند فروختند و درباره وى بى اعتنا بودند همين قدر مىخواستند كه پولى به كف آرند و اگر بى اعتنا نبودند به قيمت ارزان نمىفروختند. اين كلمه فقط يك دفعه در قرآن مجيد آمده است و زهد كه اين همه تعريف دارد همان بى اعتنائى به دنيا است كه فرموده [حديد:23]. زاهد كسى است كه به امدن و رفتن دنيا بى اعتنا باشد. كار كند، تلاش نمايد، استفاده كند ولى در عين حال به دنيا بى اعتنا باشد.
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...