اشْمَأَزّت

آیات شامل این کلمه

«اِشْمَأَزَّت»ازماده «اشمئزاز» به معناى «گرفتگى و تنفّر» از چیزى است. «وَحْدَهُ» منصوب است به عنوان حال، یا مفعول مطلق.

ریشه کلمه

• شمئز (۱ بار)

قاموس قرآن

تنفّر. [زمر:45]. چون خدا به وحدانيّت خوانده شود دلهاى آنانكه به قيامت ايمان ندارند رميده و متنفّر شود. آن به عكس شادمان شدن است چنانكه در ذيل آيه آمده «وَ اِذا ذُكِرَ الَّذينَ مِنْ دُونِهِ اِذا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ». اين لفظ در قرآن تنها يكبار آمده است.

کلمات نزدیک مکانی

وَحْدَه قُلُوب الّذِين وَ إِذَا ذُکِر اللّه لا يُؤْمِنُون تُرْجَعُون بِالْآخِرَة إِلَيْه ثُم

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...