أَهَمّتْهُم
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
قصد و اراده. به معنى حزن و اضطراب نيز در قرآن مجيد بكار رفته است. [غافر:5]. هر امت رسولشان را قصد كردند كه بگيرندش. [توبه:74]. و قصد كردند آنچه را كه نرسيدند. * [يوسف:24]. يعنى زن قصد كرد يوسف را كه از او كام بگيرد و يوسف هم اگر برهان پروردگارش را نمىديد زنرا قصد مىكرد كه از او كام بگيرد، برهان ظاهرا همان ايمان و عقيده راسخ يوسف «عليهالسلام» بود، يوسف بشرى بود داراى غريزه جنسى اگر ايمان راسخ نداشت مثل آن زن بوى تمايل مىكرد. * [آل عمران:154]. يعنى گروهى را فكر خودشان مضطرب و ناراحت كرده بود و در باره خدا گمان ناحق مىبردند.
