النّطِيحَة
از الکتاب
ریشه کلمه
- نطح (۱ بار)
قاموس قرآن
شاخ زدن. در قاموس گويد: «نَطَحَهُ: اَصابَهُ بِقَرْنِهِ». (تَناطَحَ الْكَبْشانِ» دو قوچ همديگر را با شاخ زدند. [مائده:3]. نطيح و نطيحه حيوانى است كه با شاخ زدن مرده باشد يعنى بر شما حرام شده ميته، خون، گوشت خوك، حيوانيكه از بلندى افتاده و مرده و حيوانيكه با شاخ زدن مرده است مردم جاهليت آنها را حلال دانسته و مى خوردند. اين لفظ فقط يكبار در قران مجيد آمده است.
