لَبِثْت
از الکتاب
ریشه کلمه
- لبث (۳۱ بار)
قاموس قرآن
توقف. اقامت. «لَبِثَ بِالْمَكانِ لَبْثاً: مَكَثَ و اَقامَ» راغب ملازمت نيز قيد كرده. [هود:69]. درنگ نكرد تا گوساله بريانى آورد. [شعراء:18]. از زندگيت سالهائى در ميان ما ماندى. [نباء:23]. ماندگانند در آن روزگارانى. تلبث نيز به معنى توقف است [احزاب:14].