لُؤْلُؤا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

مرواريد. در قاموس گويد: «اَللُّلؤْلُؤُ: الدُّرُ» و در «درر» گويد: درّ به ضمّ اول لؤلؤ عظيم است يعنى مرواريد درشت. مراد از آن همان مرواريد است كه ازدريا صيد مى‏شود. [رحمن:22]. از آن دو دريا مرواريد و مرجان به دست مى‏آيد. [واقعة:23-22]. [حج:23]. [فاطر:33]. در باره آيه «يَخْرُجُ مِنْهُمَاالُّلؤْلُؤُوَ الْمَرجانَ» روايتى هست كه در «برزخ» ديده شود. لؤلؤ مجموعا شش بار در قرآن بكار رفته يكى در باره مرواريد دنيا دوبار در وصف خدمه بهشت، يكبار در وصف زنان بهشتى و دوبار در زينت اهل جنت.