بِالْقِسْطَاس
از الکتاب
«قسطاس» (به کسر قاف و ضم آن بر وزن مقیاس و گاهى هم بر وزن قرآن نیز استعمال شده) به معناى ترازو است، بعضى آن را کلمه اى رومى، و بعضى عربى مى دانند، و گاهى گفته مى شود: در اصل، مرکب از دو کلمه «قسط» به معناى عدل و «طاس» به معناى کفه ترازو است. و بعضى گفته اند: «قسطاس» ترازوى بزرگ است در حالى که «میزان» به ترازوهاى کوچک هم گفته مى شود. به هر حال، قسطاس مستقیم ترازوى صحیح و سالمى است که عادلانه وزن کند، بى کم و کاست!
ریشه کلمه
قاموس قرآن
ترازو. [اسراء:35]. [شعراء:182]. با ترازوى درست وزن كنيد، فيومى در مصباح گفته: به قولى آن عربى است و از قسط اشتقاق يافته و به قولى لفظ رومى است معرب شده. در آيه به كسر قاف و ضم آن خوانده شده و فقط دوبار در قرآن آمده است .
