ریشه فسد
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۵۰(بار)
قاموس قرآن
تباهى. در لغت آن را ضد صلاح گفتهاند. راغب خروج شىء از اعتدال معنى مىكند خواه كم باشد يا بيشتر. [قصص:83]. در زمين برترى (خودپسندى) و تباهى اراده نمىكنند [انبیاء:22]. اگر در آسمان و زمين خدايانى جز خدا مىبود آنها از اعتدال و نظم خارج شده و تباه مىگشتند. افساد: تباه كردن. [بقره:205]. در زمين تلاش مىكند تا در آن تباهى به بار آورد. مفسد: تباه كننده ضد مصلح [بقره:220].
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
تُفْسِدُوا | ۴ |
الْمُفْسِدُونَ | ۱ |
يُفْسِدُونَ | ۵ |
يُفْسِدُ | ۱ |
مُفْسِدِينَ | ۵ |
لِيُفْسِدَ | ۱ |
الْفَسَادَ | ۴ |
الْمُفْسِدَ | ۱ |
لَفَسَدَتِ | ۲ |
بِالْمُفْسِدِينَ | ۲ |
فَسَادٍ | ۱ |
فَسَاداً | ۳ |
الْمُفْسِدِينَ | ۱۰ |
لِيُفْسِدُوا | ۱ |
فَسَادٌ | ۱ |
الْفَسَادِ | ۱ |
لِنُفْسِدَ | ۱ |
لَتُفْسِدُنَ | ۱ |
مُفْسِدُونَ | ۱ |
لَفَسَدَتَا | ۱ |
أَفْسَدُوهَا | ۱ |
الْفَسَادُ | ۱ |
کَالْمُفْسِدِينَ | ۱ |