فِجَاجا

آیات شامل این کلمه

«فِجاج» (بر وزن مزاج) جمع «فج» (بر وزن حج) به معناى دره اى است که در میان دو کوه قرار دارد، و به جاده هاى وسیع نیز گفته مى شود.

ریشه کلمه

• فجج‌ (۳ بار)

قاموس قرآن

راه وسيع. در مفردات گفته: فج شكافى است ميان دو كوه و در راه وسيع به كار مى‏رود جمع آن فجاج است. [حج:27]. پياده و بر هر مركب لاغر از هر راه دور مى‏آيند. [انبیاء:31]. [نوح:20]. در آيه اول ضمير «فيها» ظاهراً راجع است به «رَواسِىَ» در صدر آيه و «سُبُلاً» بدل است از فجاج يعنى در كوه‏ها راه‏هاى وسيع قرار داديم تا آنها به مقاصد و مواطن خويش راه يابند در آيه دوم فجاج صفت «سُبُل» است و مراد از آن وسعت است يعنى تا در زمين به راه‏هاى وسيع وارد شويد. در اقرب گفته: راه وسيع ميان دو كوه فج و راه تنگ شعب است.