تَعْرَى

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• عرى‌ (۳ بار)

قاموس قرآن

(بر وزن قفل) عريان بودن. در قاموس گفته: «اَلْعُرْىُ: عَدَمُ اللَّبْسِ» و نيز به معنى سالم و پاك بودن از عيب و گناه است فاعل آن عار و عريان است. در اقرب آمده: [طه:118]. تو در بهشت گرسنه نمى‏شوی و عريان نمى‏مانى. عراء: مكان خالى که چيزى از قبيل درخت و نبات آن را نپوشانده است. راغب گفته: «العراء: مكان لاسترة به» در مجمع فرموده: عراء فضائى است كه درخت و غيره آن را نپوشانده و به قولى آن زمين خالى است شاعر گويد: و رفعت رجلا لااخاف عثارها و نبذت بالبلد العراء ثيابى‏ اين كلمه در قرآن مجيد دو بار آمده و هر دو درباره افتادن حضرت يونس از شكم ماهى به مكان خالى است [صافات:145]، [قلم:49].