يُضَاهِئُون
از الکتاب
ریشه کلمه
- ضهء (۱ بار)
قاموس قرآن
[توبه:30]. طبرسى و راغب مضاهاة را مشابهت و مشاكلت گفتهاند. در نهج البلاغه خطبه 163 فرموده: «وَ اِنْ ضاهَيْتُهُ بِالْمَلابِسِ فَهُوَ كَمَوْشِىِّ الْحُلَلِ» اگر آن را به لباسها تشبيه كنى، آن مانند حلّههاى نقش دار است. همچنين است قول صحاح. و اقرب. معنى آيه چنين است: يهود و نصارى در اين قول به قول كفّار گذشته مشابهت دارند. مشروح اين آيه در «ابن» باب باء گذشت به آن جا رجوع شود بعضى «اَلَّذينَ كَفَرُوا» را بت پرستان گرفتهاند ولى ظاهراً آيه راجع به عقيده كفّار قبل از اسلام است كه قائل به ابن اللّه بودهاند. اين فقط در قرآن يكبار آمده است.