السّمْع
از الکتاب
«سمع» مفرد و به معناى گوش است.
ریشه کلمه
- سمع (۱۸۵ بار)
قاموس قرآن
قوّه شنوائى. شنيدن. گوش مثل [هود:20]، [شعراء:212]. كه هر دو به معنى شنيدن است و مثل [بقره:7]، [جاثية:23]. كه به معنى گوش است. به معنى فهم و درك و طاعت نيز آيد چنانكه راغب و ديگران گفتهاند مثل [بقره:285] فهميديم و طاعت و كرديم. [انفال:31]. در آيه [انفال:21]. شايد به معنى فهم و درك باشد. يعنى مثل آنان نباشد كه گفتند: فهميديم حال آن كه نمىفهمند.