سُقُفا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«سُقُف» (بر وزن شتر) جمع «سقف» است و بعضى آن را جمع «سقیفه» به معناى مکان مسقف، مى دانند; ولى قول اول مشهورتر است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

پوشش اطاق. [نحل:26]. سقف از بالا بر رويشان افتاد. جمع آن سُقُف (بر وزن عُنُق) است [زخرف:33]، [طور:5]، [انبياء:32]. ظاهراً مراد از «السَّماء» هواى محيط بر زمين است مثل [نحل:79]. هواى محيط پوشش و سقف زمين است كه از عر طرف آن را پوشانده و بالاى آن قرار دارد. محفوظ بودن اين سقف آن است مه در اطراف زمين مهار شده و از آن كنار نمى‏شود اگر خداوند هوا را به وسيله جاذبه زمين يا غير آن در اطراف زمين حفظ نمى‏كرد هوا از آن فرار مى‏كرد و بيرون مى‏رفت و در فضاى بيكران مى‏رفت و در فضاى بيكران ناپديد مى‏شد و زندگى نا ممكن مى‏گرديد «وَجَعَلْنا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً» اين سقف محفوظ آيات عجيب و غريب دارد متأسفانه بشر از درك و دقّت در آن رو گردان است. مثلا بيشتر مأكولات و ردئيدنيهاى روى زمين از كربن هوا گرفته مى‏شود و مقدار كمى از كربن هوا گرفته مى‏شود و مقدار كمى از املاح زمين است برگهاى روئيدهيها كربن هوا را گرفته و آن را به صورت ميوه‏ها و حبوبات و غيره به ما تحويل مى‏دهند. اكسيژن هوا سبب زندگى ماست از بين رفتن آن مساوى با از بين رفتن حيات است مشاهده رنگهاى الوان از اثر معجزه آساى هواست. زندگى حيوانات دريائى از هواى محلول در آب است و اشعه گوناگون مضرّه كه به طور فزون از حدّ از آفتاب و سائر ستارگان به محيط زمين وارد مى‏شود ذرّات هوا آنها را تجزيه و خورد خورد مى‏كند تا وقت رسيدن به بدين انسانها و حيوانات و گياهان از اثر افتاده و در حكم از بين رفته مى‏شود و يا به صورت نافع در مى‏آيند. ميليونها سنگهاى آسمانى كه با سرعت 48 هزار كيلومتر در ساعت وارد جوّ زمين مى‏شوند با برخورد به گازهاى هوا به صورت تيرهاى شهاب در امده و به صورت را در روى زمين نا ممكن مى‏ساختند. صاعقه‏ها كه با سرعت 30 هزار برابر سرعت گلوله و با حرارت 30 هزار درجه آزت هوا را با اكسيژن تركيب كرده و مواد قابل جذب براى گياهان به وجود مى‏آورند از پديده‏هاى هوا اند و زندگى نباتى و در نتيجه زندگى حيوانى بدون آن نا ميسّر است. به حساب هوا شناسان هر دقيقه صدبار در روى زمين صاعقه توليد مى‏شود. اين بود مجملى از آيات و اسرار قدرت خداوند در هواى زمين. چه بسيار و عجيب است اين آيات!! و چه كم است تدبّر و دقّت ما بشر «وَ هُمْ عَنْ آياتِها مُعْرِضُونَ».