سَحَابا
ریشه کلمه
- سحب (۱۱ بار)
قاموس قرآن
ابرهاو اسم جنس جمعى است واحد آن سحابه و جمع آن سحب (به ضم س - ح) و سحائب است گاهى وصف آن نسبت به لفظ مفرد مىآيد مثل [بقره:164]. و گاهى نسبت به معنى آن جمع نحو [رعد:12]. كه جمع ثقيل است (اقرب) در بيشتر آيات قرآن به مناسبت لفظ وصف و ضمير آن مفرد آمده است. ابرها در حقيقت هواى مرطوب اند كه از سطح درياها و اقيانوسها در اثر حرارت خورشيد تبخير شده و در هوا متكاثف گرديده به وسيله بادها به طرف خشكىها روى مىآورند و مانند دريائى بالدار در آسمان شناورند و حامل رحمت پروردگار مىباشد. اين كلمه مجموعاً 9 مرتبه در قرآن مجيد آمده و پيوسته به لفظ «حساب» است [نور:43]. يعنى خداوند ابرى را مىراند سپس آن را تأليف و متكاثف مىكند آن گاه مىبينى باران از وسطهاى آن بيرون مىآيد. باد را نقل و انتقال ابرها نقش عمدهاى است لذا قرآن بادها را بشارت دهنده باران نام مىبرد [اعراف:57]، [فاطر:9].
