رَوْح
از الکتاب
ریشه کلمه
- روح (۵۷ بار)
قاموس قرآن
به فتح (ر) راحتى. طبرسى در ذيل آيه [يوسف:87] گويد «والروح: الراحة» و اصل باب ازريحى است كه رحمت مىآورد و در معنى آيه گفته: مأيوس نباشيد از رحمتيكه خدا مىآورد. جوهرى گويد«الروح والراحة: الاستراحة»قاموس آن را راحتى و رحمت و نسيم و ريح گفته است. [واقعة:89]. راحتى و روزى است و بهشت پر نعمت. رواح: نقيض صباح و آن از ظهر است تا به شب (صحاح) [سباء:12]. معنى اين آيه در «ريح» خواهد آمد [نحل:6] اراحه آوردن چهارپايان است به خوابگاه و محل استراحت و سرح فرستادن به چراگاه است يعنى براى شما در آنها تماشا است آنگاه كه راحتشان مىكنيد و آنگاه گه به چرا رها مىنمائيد.
