رُبَمَا
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
[حجر:2]. اهل مدينه م عاصم «ربما» را مخفّف و ديگران مشدّد خواندهاند (مجمع) ربّ و ربّة و ربّما حرف جرّ است و گاهى مخفف آيد (اقرب) يعنى: اى بسا كه كفّار آرزو كنند اى كاش مسلمان مىبودند. اين كلمه در كلام اللّه مجيد تنها يكبار آمده است.