مُذْعِنِين
از الکتاب
ریشه کلمه
- ذعن (۱ بار)
قاموس قرآن
طاعت. انقياد (مفردات، اقرب) [نور:49]. اگر حق برله ايشان باشد بسوى آن در حال طاعت و انقياد مىآيند. در نهج البلاغه خطبه 180 هست «نَستَعينُ بِهِ استِعانَةَ... مُذعِنٍ لَهُ بِالعَمَلِ وَ القَولِ» از او يارى مىجوييم يارى جستن كسى كه با عمل و قول در طاعت و انقياد اوست. نا گفته نماند: ذعن و اذعن هر دو بيك معنى است (قاموس) و اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است.