ذَکّيْتُم
از الکتاب
ریشه کلمه
- ذکو (۱ بار)
قاموس قرآن
ذكاة و تذكيه هر دو به معنى ذبح حيوان است در اقرب الموارد آمده «ذكّى الذبيحه: ذبحها» اين كلمه معانى ديگر هم دارد ولى در قرآن فقط يك بار آن هم در ذبح حيوان بكار رفته [مائده:3]، يعنى نمىخورده درنده بر شما حرام است مگر آن چه پيش از مردنش آن را ذبح كنيد و آن در صورتى كه قبل از مردن از درنده گرفته و ذبح شرعى كنند كه حلال است. و شايد مراد آن باشد كه قبلاً ذبح شده باشد. بعد مقدارى از آن را درنده خورده است كه بقيه حلال مىباشد. ذبح شرعى شرايطى دارد كه در كتب فقه مذكور است. از جمله شرايط كه در قرآن مجيد ذكر شده ذكر نام خدا هنگام سربريدن است كه در «ذكر» گذشت و نيز اگر با خفه شدن يا چوب زدن يا از بلندى افكندن يا بشاخ زدن يا براى بتها كشته شده باشد حرام است. (مائده:3).
