دُونِهِم
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
غير. حقير. ناقص از ديگرى و به معنى پائين، ناقص از ديگرى و به معنى پائين، فوق، جلو، عقب نيز به كار رفته است. [بقره:107]، [نساء:48] در آيه اوّل به معنى غير است و در آيه دوّم شايد به معنى غير و با به معنى حقير و پائين باشد يعنى: پائين از شرك و يا غير از شرك را مىبخشد. [جنّ:11] دون در اين آيه مىشود به معنى غير و يا به معنى پائين و پست باشد يعنى از ما صالح و بعض غير او و پائين از اواند فرقههاى مختلف هستيم . [مريم:17]، [قصص:23]، [رحمن:62]. ممكن است مراد از «دونِهِما»معناى پائين در تبه باشد يعنى دو بهشت ديگر كه از حيث وضع پائينتر از آن دو است. در صحاح دون به معنى قرب آمده است و مىشود گفت كه در آيه به معنى قرب است يعنى نزديك آن دو، دو بهشت ديگرى هست.
