أَدْعِيَائِهِم
از الکتاب
«أَدْعِیاء» جمع «دَعِىّ» به معناى پسر خوانده است.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
پسر خوانده. [احزاب:4] خدا پسر خواتندهها را پسران شما قرار نداده اين فقط سخن شماست. در جاهليّت پسر خوانده را پسر دانسته و توراث و عدم نكاح زن يكديگر در ميان آنها رسمى بود ولى قرآن اين رويّه را لغو كرد. [احزاب:37]. آيه شريفه درباره زيد بن حارثه است كه در «زيد» خواهد آمد انشاءاللّه .