جُدُر
از الکتاب
«جُدُر» جمع «جدار» به معناى «دیوار» است، و ریشه اصلى این لغت به معناى ارتفاع و بلندى است.
ریشه کلمه
- جدر (۴ بار)
قاموس قرآن
ديوار. جمع آن جُدُر (بر وزن شتر) است [كهف:77] در آنجا ديوارى يافتند كه مىخواست بىافتد و خراب شود [حشر:14] راغب گويد: ديوار را از لحاظ ارتفاع، جدار و از لحاظ اينكه مكانى را احاطه كرده حائط گويند. [توبه:97] عربهاى باديه نشين از حيث كفر و نفاق محكمتر، و سزاوارتراندكه حدود آنچه را خدا بر پيامبرش نازل كرده نشناسند. در مجمع فرموده، اجدر از جدر الحائط (به سكون دال) كه به معنى اصل و اساس انست، گرفته شده. گويا سزاوار و لايق بودن يك نوع محكمى و پايه است .
