فَتَعْسا
از الکتاب
«تَعس» (بر وزن نحس) به معناى لغزیدن و به رو در افتادن است. و این که بعضى آن را به «هلاکت و انحطاط» تفسیر کرده اند، در واقع لازمه آن است.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
هلاكت. (قاموس) در مجمع گفته: آن لغزشى است كه صاحبش قدرت برخاستن ندارد [محمّد:8]، آنان كه كافر شدند هلاكت بر آنهاست و اعمالشان را گمراه كرد (اعمال گمراه شده به آنها نخواهد رسيد و فايدهاى نخواهد داشت).
