ریشه برء
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۳۱(بار)
قاموس قرآن
خلاص شدن. كنار شدن. آفريدن. اين كلمه بنابر آن چه در اقرب الموارد آمده اگر از باب عَلِمَ يَعْلَمُ باشد به معنى خلاص شدن و كنار شدن و اگر باب قَطَعَ يَقْطَعُ باشد به معنى آفريدن است. در مفردات آمده: بَرء و بَراء و تَبّرى كنار شدن از چيزيست كه مجاورت آن ناپسند است، لذاست كه گويد: از مرض برى شدم و از فلان برى شدم. در قرآن كريم به هر دو معنى كنار شدن و آفريدن آمده است [توبه:114]، چون بر ابراهيم روشن گرديد كه آزار دشمن خداست از او كنار شد و بيزارى كرد [توبه:3]، حقّا كه خدا و رسولش از مشركان كنار و بيزارند، معنى دوم را در «بَرِيّه» بخوانيد.
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| بَارِئِکُمْ | ۲ |
| تَبَرَّأَ | ۲ |
| فَنَتَبَرَّأَ | ۱ |
| تَبَرَّءُوا | ۱ |
| أُبْرِئُ | ۱ |
| بَرِيئاً | ۱ |
| تُبْرِئُ | ۱ |
| بَرِي‌ءٌ | ۹ |
| بَرَاءَةٌ | ۲ |
| بَرِيئُونَ | ۱ |
| أُبَرِّئُ | ۱ |
| مُبَرَّءُونَ | ۱ |
| تَبَرَّأْنَا | ۱ |
| فَبَرَّأَهُ | ۱ |
| بَرَاءٌ | ۱ |
| نَبْرَأَهَا | ۱ |
| الْبَارِئُ | ۱ |
| بُرَآءُ | ۱ |
| الْبَرِيَّةِ | ۲ |
