حَسْرَتَا
از الکتاب
«یا حَسْرَتا» در اصل «یا حَسْرَتِى» بوده (حسرت به یاء متکلم اضافه شده است) و «حسرت» به معناى اندوه و غم بر چیزهایى است که از دست رفته و پشیمانى به بار آورده است.
«راغب» در «مفردات» مى گوید: این کلمه از مادّه «حسر» (بر وزن حبس) به معناى برهنه کردن و کنار زدن لباس است، و از آنجا که در موارد ندامت و اندوه بر گذشته، گویى پرده هاى جهل کنار رفته، این تعبیر به کار مى رود.
ریشه کلمه
- حسر (۱۲ بار)
