يُجْزَى
از الکتاب
جمله «یَجْزِى» از مادّه «جزا» است و جزا از نظر لغت به دو معنا آمده: یکى پاداش و کیفر دادن در برابر چیزى (چنان که گفته مى شود: جَزاهُ اللّهُ خَیْراً: خداوند او را پاداش خیر داد). و دیگرى کفایت کردن و جانشین شدن و تحمل نمودن، چنان که در آیه مورد بحث آمده است: لایَجْزِى والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ: «هیچ پدرى، مسئولیت اعمال فرزندش را قبول نمى کند، و به جاى او نمى نشیند، و از او کفایت نمى کند». ممکن است، هر دو به یک ریشه باز گردد، چرا که پاداش و کیفر نیز جانشین عمل مى شود، و به مقدار آن است (دقت کنید).
ریشه کلمه
- جزى (۱۱۸ بار)
