صَغَت
از الکتاب
«صغت» از مادّه «صغو» (بر وزن عفو) به معناى متمایل شدن به چیزى است. و منظور از «صغت قلوبکما» در آیه مورد بحث، انحراف دل هاى آنها از حق به سوى باطل است. واژه «اِصغاء»، به معناى گوش فرا دادن به سخن دیگرى آمده است.
«صَغَت» از مادّه «صغو» (بر وزن عفو) به معناى متمایل شدن به چیزى است لذا مى گویند: صَغَتِ النُّجُومُ «یعنى ستارگان، متمایل به سوى مغرب شدند»; به همین جهت، واژه «اِصغاء» به معناى گوش فرا دادن به سخن دیگرى آمده است. و منظور از «صَغَتْ قُلُوبُکُمَا» در آیه مورد بحث، انحراف دل هاى آنها از حق، به سوى گناه بوده است.
ریشه کلمه
- صغو (۲ بار)
