الْبُشْرَى
از الکتاب
«بُشْرى» در اینجا مطلق است، همه گونه بشارت بر نعمت هاى الهى اعم از مادى و معنوى را شامل مى شود; اما این بشارت وسیع و گسترده، مخصوص کسانى است که از پرستش طاغوت اجتناب ورزند و به سوى خدا باز آیند که مجموع «ایمان و اعمال صالح» در همین جمله، جمع است.
ریشه کلمه
- بشر (۱۲۳ بار)
