النساء ٨٩
ترجمه
| النساء ٨٨ | آیه ٨٩ | النساء ٩٠ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«وَدُّوا»: دوست داشته‌اند و آرزو کرده‌اند. «سَوَآءً»: برابر. همگون. «حَیْثُ»: هر کجا. «وَلِیّاً»: دوست. یار. «نَصِیراً»: مددکار. یاور.
تفسیر
نکات آیه
۱- علاقه منافقان به کفرپیشگى مسلمانان و همگون شدن با آنان (فما لکم فى المنافقین ... ودّوا لو تکفرون کما کفروا فتکونون سواء) مراد از منافقان در این بخش از آیات، کسانى هستند که اظهار اسلام مى کردند، ولى حاضر به هجرت نمى شدند، و یا دارالهجرة (مدینه) را رها کرده و در جایى دیگر سکنى گزیدند. و کفر و نفاق آنان همان سر باز زدن از هجرت است، نه انکار خدا و رسالت پیامبر، و گر نه در حرمت رابطه دوستى با آنان مى فرمود «حتى یؤمنوا ... ».
۲- مسلمانان بریده از جامعه اسلامى و رویگردان از هجرت، منافق و کافرند. (فما لکم فى المنافقین ... کما کفروا)
۳- هشدار خداوند به مسلمانان در مورد تلاش منافقان براى گسترش کفر (ودّوا لو تکفرون کما کفروا فتکونون سواء)
۴- ممنوعیت دوستى با منافقان تلاش کننده براى گسترش کفر (ودّوا لو تکفرون کما کفروا فتکونون سواء فلا تتّخذوا منهم اولیاء)
۵- ممنوعیّت پذیرش ولایت و سرپرستى منافقانِ گسترش دهنده آیین کفر* (ودّوا لو تکفرون ...فلا تتّخذوا منهم اولیاء) در برداشت فوق، «ولىّ» به معنى سرپرست گرفته شده است.
۶- بریدن از جامعه ایمانى و سر باز زدن از هجرت، نشانه نفاق و بى ایمانى است. (فلا تتّخذوا منهم اولیاء حتّى یهاجروا فى سبیل اللّه)
۷- هجرت در راه خدا، نشانه دست برداشتن از نفاق و کفر است. (ودّوا لو تکفرون ... فلا تتّخذوا منهم اولیاء حتّى یهاجروا فى سبیل اللّه)
۸- رفع ممنوعیّت دوستى و ارتباط با منافقان در صورت دست برداشتن از نفاق، با هجرت در راه خدا (فما لکم فى المنافقین ... فلا تتّخذوا منهم اولیاء حتّى یهاجروا فى سبیل اللّه)
۹- لزوم هجرت در راه خدا و پیوستن به جامعه اسلامى (حتّى یهاجروا فى سبیل اللّه)
۱۰- لزوم تعقیب و کشتن منافقان، در صورت سر باز زدن آنان از هجرت در راه خدا و پیوستن به جامعه ایمانى (فان تولّوا فخذوهم و اقتلوهم حیث وجدتموهم)
۱۱- مشروعیت ترور منافقان، در صورت اصرار بر نفاق و سر باز زدن از هجرت* (و اقتلوهم حیث وجدتموهم) جمله «حیث وجدتموهم»، دلالت مى کند که امر به کشتن، تنها در مبارزه رو در رو نیست، بلکه شامل ترور نیز مى شود.
۱۲- حرمت یارى جستن از ترک کنندگان هجرت (فلا تتّخذوا منهم اولیاء حتى یهاجروا ... و لا تتخذوا منهم ولیّاً و لا نصیرا)
۱۳- ضرورت پرهیز از دوستى با کسانى که هجرت در راه خدا را ترک کنند. (فلا تتّخذوا منهم اولیاء حتى یهاجروا ... و لا تتخذوا منهم ولیّاً)
۱۴- ممنوعیّت دوستى و کمک گرفتن از کسانى که ارتباط با آنان زمینه تضعیف و سستى عقاید اسلامى است. (ودّوا لو تکفرون ... فلا تتّخذوا منهم اولیاء حتى یهاجروا ... و لا تتخذوا منهم ولیّاً و لا نصیرا) در برداشت فوق، کلمه «اولیاء» به معناى دوستى گرفته شده است.
موضوعات مرتبط
- احکام:۱۲
- استمداد: ممنوع ۱۴ ; استمداد ناپسند ۱۲
- جامعه: اعراض از جامعه اسلامى ۲ ; اعراض از جامعه دینى ۶، ۱۰ ; حیات در جامعه اسلامى ۹
- خدا: هشدار خدا ۳
- دوستى: ممنوع ۴، ۱۳، ۱۴
- عقیده: عوامل تضعیف عقیده ۱۴
- کافران:۲
- کفر: اعراض از کفر ۷ ; علایم کفر ۶ ; عوامل کفر ۳، ۴، ۵
- محرمات:۱۲
- مسلمانان: هشدار به مسلمانان ۳
- منافقان:۲ ترور منافقان ۲ ۱۱ ; دوستى با منافقان ۲ ۴، ۸ ; رابطه با منافقان ۲ ۸ ; علایق منافقان ۲ ۱ ; قتل منافقان ۲ ۱۰ ; منافقان ۲ و مسلمانان ۱، ۳ ; ولایت منافقان ۲ ۵
- نفاق: آثار نفاق ۱۱ ; اعراض از نفاق ۷ ; علایم نفاق ۶
- ولایت: ممنوع ۵
- هجرت: آثار ترک هجرت ۲، ۶، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۳ ; آثار هجرت ۷; اهمیّت هجرت ۹
