النساء ١٧

إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى‌ اللَّهِ‌ لِلَّذِينَ‌ يَعْمَلُونَ‌ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَ‌ يَتُوبُونَ‌ مِنْ‌ قَرِيبٍ‌ فَأُولٰئِکَ‌ يَتُوبُ‌ اللَّهُ‌ عَلَيْهِمْ‌ وَ کَانَ‌ اللَّهُ‌ عَلِيماً حَکِيماً

ترجمه

پذیرش توبه از سوی خدا، تنها برای کسانی است که کار بدی را از روی جهالت انجام می‌دهند، سپس زود توبه می‌کنند. خداوند، توبه چنین اشخاصی را می‌پذیرد؛ و خدا دانا و حکیم است.

جز اين نيست كه پذيرش توبه از جانب خدا فقط براى كسانى است كه از روى نادانى بدى مى‌كنند سپس بى‌درنگ توبه مى‌كنند اينانند كه خداوند توبه‌شان را مى‌پذيرد و خدا داناى حكيم است

توبه، نزد خداوند، تنها براى كسانى است كه از روى نادانى مرتكب گناه مى‌شوند، سپس به زودى توبه مى‌كنند؛ اينانند كه خدا توبه‌شان را مى‌پذيرد، و خداوند داناى حكيم است.

محققا خدا توبه آنهایی را می‌پذیرد که عمل ناشایسته را از روی نادانی مرتکب شوند و پس از آن به زودی توبه کنند، البته خدا آنها را می‌بخشد و خدا (به مصالح خلق) دانا و آگاه است.

بی تردید توبه نزد خدا فقط برای کسانی است که از روی نادانی مرتکب کار زشت می شوند، سپس به زودی توبه می کنند؛ اینانند که خدا توبه آنان را می پذیرد، و خدا همواره دانا و حکیم است.

جز اين نيست كه توبه از آن كسانى است كه به نادانى مرتكب كارى زشت مى‌شوند و زود توبه مى‌كنند. خدا توبه اينان را مى‌پذيرد و خدا دانا و حكيم است.

جز این نیست که خداوند توبه کسانی را می‌پذیرد که از روی نادانی کار ناشایستی می‌کنند، سپس به زودی توبه می‌کنند، خداوند از اینان در می‌گذرد و خدا دانای فرزانه است‌

[قبول‌] توبه بر خدا تنها براى كسانى است كه بدى به نادانى كنند سپس بزودى توبه كنند. آنانند كه خدا [به بخشايش خويش‌] بر آنان باز گردد و توبه شان را بپذيرد و خداوند دانا و با حكمت است.

بیگمان خداوند تنها توبه‌ی کسانی را می‌پذیرد که از روی نادانی (و سفاهت و حماقت ناشی از شدّت خشم و غلبه‌ی شهوت بر نفس) به کار زشت دست می‌یازند، سپس هرچه زودتر (پیش از مرگ، به سوی خدا) برمی‌گردند (و از کرده‌ی خود پشیمان می‌گردند)، خداوند توبه و برگشت آنان را می‌پذیرد. و خداوند آگاه (از مصالح بندگان و صدق نیّت توبه‌کنندگان است و) حکیم است (و از روی حکمت درگاه توبه را بر روی توبه‌کنندگان باز گذاشته است).

توبه (و برگشت‌) بر(عهده‌ی) خدا، تنها برای کسانی است که از روی نادانی مرتکب گناهی شوند، سپس به زودی توبه کنند؛ پس اینانند که خدا به آنان برگشت می‌کند. و خدا بس دانایی فرزانه بوده است.

جز این نیست که بر خدا پذیرفتن توبه آنانی است که به نادانی کرداری زشت کنند و سپس بزودی توبه کنند آنانند که بپذیرد خدا توبه ایشان را و خدا است دانای حکیم‌

النساء ١٦	آیه ١٧	النساء ١٨
سوره : سوره النساء نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢١ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَی اللهِ»: پذیرش توبه بر خدا است. واژه (عَلی) را به معنی (مِنْ) و (عِندَ) نیز گرفته‌اند. «بِجَهالَةٍ»: به سبب حماقت و سفاهت. «مِن قَریبٍ»: به زودی، و آن پیش از فرارسیدن مرگ، یا دستگیری بزهکار است.

تفسیر

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- وعده الهى به پذیرش توبه گنهکاران (انّما التّوبة على اللّه للّذین یعملون السّوء بجهالة ثمّ یتوبون)

۲- پذیرش حتمى توبه، مشروط به تأخیر نینداختن آن از سوى گنهکاران است. (انّما التّوبة على اللّه للّذین یعملون السّوء بجهالة ثمّ یتوبون من قریب فاولئک یتوب اللّه علیهم)

۳- جهل، منشأ ارتکاب گناه (یعملون السّوء بجهالة) در برداشت فوق کلمه «بجهالة» قید توضیحى گرفته شده است ; یعنى هر «سوء» و گناهى ناشى از نوعى جهل و نادانى است.

۴- گناهکار، جاهل است. (یعملون السّوء بجهالة) با توجّه به توضیح فیش قبل.

۵- تشویق گناهکاران به توبه و تأخیر نینداختن آن (انّما التّوبة على اللّه للّذین یعملون السّوء بجهالة ثمّ یتوبون من قریب) خداوند با اعلام پذیرش حتمى توبه به شرط تأخیر نینداختن آن، گنهکاران را به چنین توبه اى تشویق کرده است.

۶- تائبان، داراى مقامى ارجمند در پیشگاه خداوند (فاولئک یتوب اللّه علیهم) کلمه «اولئک» که براى اشاره به دور است بیانگر عظمت و ارجمندى توبه کنندگان مى باشد.

۷- خداوند، علیم (بسیار دانا) و حکیم (کاردان) است. (و کان اللّه علیماً حکیماً)

۸- توجه به علم گسترده خداوند، بازدارنده آدمى از توبه هاى غیر واقعى (انّما التّوبة على اللّه للّذین ... ثمّ یتوبون من قریب ... و کان اللّه علیماً حکیماً) یادآورى علم گسترده خداوند پس از بیان توبه و شرایط آن، مى تواند بیانگر مطلب فوق باشد.

۹- علم و حکمت الهى، اساس پذیرش توبه گنهکاران (انّما التّوبة على اللّه ... و کان اللّه علیماً حکیماً)

روایات و احادیث

۱۰- گناهکار، جاهل و سبک مغر است، اگر چه آگاه به گناه بودن عملش باشد. (انّما التّوبة على اللّه للّذین یعملون السوء بجهالة) امام صادق (ع) درباره آیه فوق فرمود: کلّ ذنب عمله العبد و ان کان به عالما فهو جاهل حین خاطر بنفسه فى معصیة ربّه ... .

موضوعات مرتبط

• اسماء و صفات: حکیم ۷ ; علیم ۷
• توّابین: فضایل توّابین ۶
• توبه: اهمیّت توبه ۵ ; تشویق به توبه ۵ ; زمینه توبه ۸ ; شرایط قبولى توبه ۲ ; قبولى توبه ۱، ۹
• جاهلان:۴، ۱۰
• جهل: آثار جهل ۳
• خدا: حکمت خدا ۹ ; علم خدا ۸، ۹ ; وعده خدا ۱
• ذکر: آثار ذکر ۸
• گناه: زمینه گناه ۳
• گناهکار: توبه گناهکار ۱، ۲، ۵، ۹ ; جهل گناهکار ۴، ۱۰