آل عمران ٥٠
ترجمه
آل عمران ٤٩ | آیه ٥٠ | آل عمران ٥١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مُصَدِّقاً»: حال فعل محذوف (جِئْتُکُمْ) است. «مَا بَیْنَ یَدَیَّ»: آنچه پیش از من بوده است. «آیَةً»: معجزه.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۶۰ - ۴۲، سوره آل عمران
- منظور از اصطفا (برگزيدن ) و تطهير مريم سلام اللّه عليها
- وجه اينكه قضاياى مربوط به مريم عليها السلام از اخبار غيبى شمرده شده است
- وجه تعبير به ((ملائكه )) در جمله ((اذ قالت الملائكة ...))
- گفتار معصومين در تفسير ((كلمه ))
- معناى ((كلمه خدا)) و مراد از ((كلمه )) در جمله : ((يبشرك بكلمة منه ...))
- وجه تسميه عيسى به مريم (عليهما السلام ) به ((مسيح ))
- يهود و كلمه ((مسيح ))
- معناى كلمه ((عيسى ))
- اقوالى كه درباره سخن گفتن عيسى (ع )با مردم در سن كهولت ، گفته شده است
- مراد از ((تورات )) ((انجيل )) در قرآن كريم
- بعثت حضرت عيسى (ع ) عموميت داشته ، هر چند رسالت او به سوى بنىاسرائيل بوده است
- معجزات عيسى (ع ) مستند به اذن خدا بوده است و عيسى (ع ) در صدور آن آيات استقلالىنداشته است
- معجزات حضرت عيسى (ع ) در خارج ، از آن جناب صادر مى شده است
- جمله ((مصدقا لما بين يدى من التورية ...)) براى اينكه عيسى (ع ) تورات موجود درزندگى خودرا قبول داشته است دلالت نمى كند
- عملى كه عيسى (ع ) براى باز شناختن مؤ منين به خود وتشكل دادن به آنها انجام داد
- قيد ((الى اللّه )) در آيه به چه جهتى آمده است ؟
- مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است
- راه عبادت كوتاهترين راه به سوى خداى سبحان است
- معناى ((توفى )) و تفاوت مورد استعمال اين كلمه با كلمه ((موت ))
- توّفى حضرت عيسى به معناى گرفتن آن حضرت از دست يهود است
- منظور از ((رفع عيسى به سوى خدا)) و ((تطهير او از كافران ))
- مراد از تفوق پيروان عيسى (ع ) بر كافران تا روز قيامت
- مقصود از تفّوق حجت تفوق از نظر مقبوليت نيست
- تبعيت از نياكان سبب مى شود كه مراد عموم يهود و مطلق نصارا باشد
- وعده نيكو به پيروان حقيقى (قولى و عملى ) عيسى (ع )
- دو حجت و دليل بر نفى الوهيت عيسى (ع ) در تمثيل او به آدم (ع )
- جمله ((الحق من ربك )) از بديع ترين بيانات قرآنى است
- بحث روايتى (در ذيل آيات كريمه گذشته )
- رواياتى درباره برترين زنان عالم : (فاطمه (س ) مريم ، خديجه و آسيه )
- اثبات سيادت اثبات عالى ترين مراتب اصطفاء است
- اخبار غيب حضرت عيسى (ع ) معجزه قابلقبول براى مردم بود
- روايتى درباره آنچه در شريعت عيسى (ع ) آمده بود
- روايت درباره به دار آويختن حضرت عيسى (ع )
- روايتى در مورد كيفيت بالا بردن عيسى (ع ) به آسمان
- روايتى از امام رضا (ع ) درباره قضيه حضرت عيسى (ع )
- بحث روايتى ديگر در معناى محدث
- فرق ميان نبى ، رسول و محدث
- على (ع ) محدث بود
- مطالبى پيرامون ((وحى )) و واژه ((محدث ))
- تشخيص القائات رحمانى از شيطانى مستند به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است
- توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند))
نکات آیه
۱ - عیسى (ع)، تصدیق کننده تورات (و مصدقاً لما بین یدىّ من التوریة)
۲ - عدم تحریف تورات تا عصر حضرت عیسى (ع)* (و مصدقاً لما بین یدىّ من التوریة) به نظر مى رسد جمله «لما بین یدىّ من التوریة»، اشاره باشد به تورات متداولى که در دسترس مردم بوده است. لذا تصدیق آن، دلالت بر عدم تحریف تورات موجود در آن عصر دارد.
۳ - نسخ بعضى از احکام تورات، توسط حضرت عیسى (ع) (و لاحلّ لکم بعض الذى حرّم علیکم) چون مخاطبان عیسى (ع)، بنى اسرائیل بودند، و شریعت بنى اسرائیل تا قبل از عیسى (ع)، شریعت حضرت موسى (ع) بوده، بنابراین چیزهایى که عیسى (ع) براى آنان حلال مى کند، چیزهایى است که تورات آنها را تحریم کرده است.
۴ - سهولت شریعت عیسى (ع)، در مقایسه با شریعت موسى (ع) (و لاحلّ لکم بعض الذى حرّم علیکم)
۵ - وعده عیسى (ع) به بنى اسرائیل، دربرداشتن حرمت برخى از محرمات شریعت موسى (ع) (و لاحلّ لکم بعض الذى حرّم علیکم)
۶ - عیسى (ع)، داراى شریعتى مستقل (و لاحلّ لکم بعض الذى حرّم علیکم)
۷ - نقش زمان، در تغییر و تبدیل برخى احکام الهى (و لاحلّ لکم بعض الذى حرّم علیکم)
۸ - وجود اعتقاد به خداوند و تورات و احکام آن، در میان بنى اسرائیل، در عصر حضرت عیسى (ع) (و لاحلّ لکم بعض الذى حرّم علیکم)
۹ - ربوبیّت حق، مقتضى فرستادن انبیا، همراه با معجزات (و جئتکم بایة من ربّکم)
۱۰ - معجزات عیسى (ع)، نشانه اى از سوى پروردگار، براى اثبات رسالت او و صحّت تغییر برخى احکام الهى توسط وى (و لاحلّ لکم ... و جئتکم بایة من ربّکم) جمله «و جئتکم بایة»، پس از بیان تغییر برخى احکام، تذکر به این معناست که تغییر احکام باید تنها از جانب پیامبران - با ارائه معجزه براى اثبات نبوّت - صورت گیرد.
۱۱ - عیسى (ع) پس از ارائه معجزات، بنى اسرائیل را از مخالفت با خدا بر حذر داشت و به اطاعت خویش دعوت کرد. (و جئتکم بایة من ربّکم فاتقوا اللّه و اطیعون)
۱۲ - تلازم تقواى الهى و اطاعت از رسولان او (فاتقوا اللّه و اطیعون)
۱۳ - تقواى الهى و اطاعت از انبیا، وظیفه آدمى پس از فرستادن پیامبران از سوى خداوند (و رسولا ... و جئتکم بایة من ربّکم فاتقوا اللّه و اطیعون)
۱۴ - نپذیرفتن تغییرات احکام - که توسّط پیامبر جدید ابلاغ مى شود - خلاف تقواست. (و لاحلّ لکم ... فاتّقوا اللّه)
۱۵ - وابستگى و تعصّب یهود، نسبت به قوانین اجتماعى و دینى خویش (و لاحلّ لکم ... فاتقوا اللّه و اطیعون) امر به تقوا و اطاعت پس از عنوان کردن تغییر برخى احکام، بیانگر انتظار جبهه گیرى و تعصب یهود در قبال احکام جدید است.
موضوعات مرتبط
- آیات خدا: ۱۰
- احکام: نسخ احکام ۷، ۱۰، ۱۴
- اطاعت: ۱۲، ۱۳
- انبیا: اطاعت از انبیا ۱۲، ۱۳ ; دعوت انبیا ۱۱
- انسان: مسؤولیت انسان ۱۳
- بنى اسرائیل: تورات در بنى اسرائیل ۸ ; عقاید بنى اسرائیل ۸
- تقوا: آثار تقوا ۱۴ ; زمینه تقوا ۱۲، ۱۳
- تورات: ۱، ۲، ۳ نسخ احکام تورات ۳
- خدا: ربوبیت خدا ۹
- دین: تعصب در دین ۱۵
- عیسى: قصه عیسى ۸ ; رسالت عیسى ۱۰ ; دین عیسى ۱۶ ; عیسى و بنى اسرائیل ۵، ۱۱ ; عیسى و تورات ۱، ۲، ۳ ; معجزات عیسى ۱۰، ۱۱
- زمان: نقش زمان ۷
- قانون: تعصب به قانون ۱۵
- کتب آسمانى: تحریف کتب آسمانى ۲
- مسیحیت: سهولت مسیحیت ۴
- معجزه: ۹
- نبوت: ۹ دلایل نبوت ۱۰
- یهود: تعصب یهود ۱۵; دین یهود ۴، ۵ ; محرمات یهود ۵