الشمس ٦
ترجمه
| الشمس ٥ | آیه ٦ | الشمس ٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«طَحَا»: راند. پرت کرد. غلتاند. گستراند. این واژه مرادف با (دَحا) در سوره نازعات آیه است. تبدیل دالّ به طاء جائز است (نگا: لسان‌العرب، روح‌البیان، کبیر). اشاره به کرویّت زمین و حرکت انتقالی و وضعی آن دارد (نگا: نمونه. پرتوی از قرآن).
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۵، سوره شمس
- مضمون سوره شمس
- چند وجه درباره مرجع ضمير در ((والنّهار اذا جلّها))
- وجه اينكه در آيه : ((والسّماء و ما بنيها)) از بانى آسمانى تعبير به ((ما)) شده است
- معناى ((فجور)) و ((تقوى )) و مراد از اينكه خداوند فجور و تقواى نفس را به او الهامكرده
- زكّيها و قد خاب من دسّيها
- طغيان قوم ثمود و پى كردن ناقه صالح (عليه السّلام )، نمونه اى از ((و خاب من دسّيه ا)
- (رواياتى درباره الهام فجور و تقوى ، اشقاى اولّين و اشقاى آخرين )
نکات آیه
۱ - سوگند خداوند به زمین (و الأرض)
۲ - زمین، موجودى با عظمت (و الأرض)
۳ - سوگند خداوند، به گستراندن زمین (و ما طحیها) «ما» در «ماطحاها» مصدرى بوده و مفاد آیه شریفه، سوگند به گسترش دادن زمین است. برخى «ما» را موصول و کنایه از گستراننده زمین (خداوند) دانسته اند; ولى مصدرى بودن آن، با سیاق آیات - که سوگند به مخلوقات است - سازگارتر است.
۴ - گستراندن زمین، کارى بزرگ و نشانه عظمت خداوند است. (و ما طحیها)
۵ - سوگند خداوند، به گستراننده زمین (و ما طحیها) چنانچه «ما» در «و ماطحاها» موصول باشد، مراد از آن خداوند خواهد بود. «طحو» (مصدر «طحاها») مانند «دحو» است; یعنى، گستراندن هر چیز. (مفردات)
۶ - سوگند خداوند به خود (و ما طحیها)
موضوعات مرتبط
- خدا: نشانه هاى عظمت خدا ۴
- زمین: عظمت زمین ۲; عظمت گسترش زمین ۴
- سوگند: سوگند به خدا ۶; سوگند به زمین ۱; سوگند به گستراننده زمین ۵; سوگند به گسترش زمین ۳
- قرآن: سوگندهاى قرآن ۱، ۳، ۵، ۶
