روایت:الکافی جلد ۱ ش ۲۰۷

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن اسماعيل بن مهران عن ابي سعيد القماط و صالح بن سعيد عن ابان بن تغلب عن ابي جعفر ع :

أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ مَسْأَلَةٍ فَأَجَابَ فِيهَا قَالَ فَقَالَ اَلرَّجُلُ إِنَّ اَلْفُقَهَاءَ لاَ يَقُولُونَ هَذَا فَقَالَ يَا وَيْحَكَ وَ هَلْ رَأَيْتَ فَقِيهاً قَطُّ إِنَّ اَلْفَقِيهَ حَقَّ اَلْفَقِيهِ اَلزَّاهِدُ فِي اَلدُّنْيَا اَلرَّاغِبُ فِي اَلْآخِرَةِ اَلْمُتَمَسِّكُ بِسُنَّةِ اَلنَّبِيِّ ص‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۲۰۵

ابان بن تغلب گويد: از امام باقر (ع) مسأله‏اى پرسيده شد و جواب او را داد، ابان گويد: مردى كه مسأله را پرسيده بود گفت: فقهاء چنين نمى‏گويند، امام فرمود: اى واى بر تو، تو هرگز فقيهى ديده‏اى؟! به راستى فقيه به حق و كامل، زاهد در دنيا و مشتاق به آخرت و متمسك به روش پيغمبر است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۸۹

ابان بن تغلب گويد: از امام باقر عليه السلام مسأله‏اى پرسيده شد و حضرت پاسخ فرمود، مرد سائل گفت: فقها چنين نگويند: فرمود: واى بر تو! تو هرگز فقيهى ديده‏اى؟! فقيه حقيقى، زاهد در دنيا، مشتاق آخرت، چنگ زننده بسنت پيغمبر (ص) است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۲۴۱

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند از احمد بن محمد بن خالد، از اسماعيل بن مهران، از ابوسعيد قمّاط، و صالح بن سعيد، از ابان بن تغلب، از امام محمد باقر عليه السلام كه مردى مسأله از آن حضرت پرسيد و آن حضرت او را جواب فرمود. آن مرد عرض كرد كه: فقها چنين نمى‏گويند. حضرت فرمود كه: «واى بر تو، هر گز فقيهى را نديده‏اى. به درستى كه فقيه كامل كه او را فقيه مى‏توان گفت، آن است كه در دنيا بى رغبت باشد و در آخرت رغبت داشته باشد و چنگ در زند به سنت پيغمبر صلى الله عليه و آله».