روایت:الکافی جلد ۸ ش ۳۶۰

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن علي بن عطيه عن ابي عبد الله ع قال :

كُنْتُ عِنْدَهُ وَ سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنْ رَجُلٍ يَجِي‏ءُ مِنْهُ اَلشَّيْ‏ءُ عَلَى حَدِّ اَلْغَضَبِ يُؤَاخِذُهُ اَللَّهُ بِهِ فَقَالَ اَللَّهُ أَكْرَمُ مِنْ أَنْ يَسْتَغْلِقَ عَبْدَهُ وَ فِي نُسْخَةِ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْأَوَّلِ ع‏ يَسْتَقْلِقَ‏ عَبْدَهُ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۶۵

على بن عطية گويد: در محضر امام صادق (ع) بودم مردى از آن حضرت پرسيد: اگر از مردى بواسطه خشم و غضب كارى سر زند آيا خداوند او را بدان كار مؤاخذه ميكند؟ حضرت فرمود: خداوند كريمتر از آن است كه بنده خود را در بن بست قرار دهد (و او را بدان حال مؤاخذه كند). و در برخى از نسخه‏ها حديث را از امام كاظم (ع) روايت كرده‏اند كه (بجاى اين جمله فرمود از اينكه) بنده‏اش را به پريشانى و بيچارگى دچار كند.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۹۸

على بن عطيّه مى‏گويد: در محضر امام صادق عليه السّلام بودم كه مردى از آن حضرت پرسيد: اگر مردى از سر خشم كارى كند آيا خداوند او را به كيفر مى‏گيرد؟ حضرت فرمود: خداوند كريمتر از آن است كه بنده‏اش را در بن‏بست بگذارد.