روایت:الکافی جلد ۲ ش ۶۹۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن محمد بن اورمه عن الحسن بن علي بن ابي حمزه عن ابيه عن ابي بصير قال قال ابو عبد الله ع :

تَنَافَسُوا فِي اَلْمَعْرُوفِ‏ لِإِخْوَانِكُمْ وَ كُونُوا مِنْ أَهْلِهِ فَإِنَ‏ لِلْجَنَّةِ بَاباً يُقَالُ لَهُ اَلْمَعْرُوفُ‏ لاَ يَدْخُلُهُ إِلاَّ مَنِ اِصْطَنَعَ اَلْمَعْرُوفَ فِي اَلْحَيَاةِ اَلدُّنْيَا فَإِنَّ اَلْعَبْدَ لَيَمْشِي فِي حَاجَةِ أَخِيهِ اَلْمُؤْمِنِ فَيُوَكِّلُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مَلَكَيْنِ وَاحِداً عَنْ يَمِينِهِ وَ آخَرَ عَنْ شِمَالِهِ يَسْتَغْفِرَانِ لَهُ رَبَّهُ وَ يَدْعُوَانِ بِقَضَاءِ حَاجَتِهِ ثُمَّ قَالَ وَ اَللَّهِ‏ لَرَسُولُ اَللَّهِ ص‏ أَسَرُّ بِقَضَاءِ حَاجَةِ اَلْمُؤْمِنِ إِذَا وَصَلَتْ‏ إِلَيْهِ مِنْ صَاحِبِ اَلْحَاجَةِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۵۸۱

امام صادق (ع) فرمود: در كار خوب با برادران خود رقابت كنيد و اهل آن باشيد، زيرا براى بهشت درى است كه آن را معروف گويند و از آن در نيايد جز كسى كه در جهان خوبى كرده باشد، زيرا بنده‏اى در حاجت برادر مؤمن خود راه مى‏رود و خدا عز و جل دو فرشته به او مى‏گمارد، يكى از طرف راستش و يكى از طرف چپش تا از خدا آمرزش خواهند و براى آوردن حاجتش دعا كنند، سپس فرمود: به خدا كه رسول خدا (ص) شادتر است به برآوردن حاجت مؤمن وقتى خبرش به آن حضرت رسد از خودِ صاحب حاجت.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۸۰

امام صادق عليه السّلام فرمود: در نيكى رساندن ببرادران خود با يك ديگر مسابقه گذاريد و اهل نيكى باشيد: زيرا بهشت را دريست بنام معروف «نيكى و احسان» كه جز كسى كه در زندگى دنيا نيكى كرده، داخل آن نشود، همانا بنده در راه برآوردن حاجت برادر مؤمن خود گام بردارد و خداى عز و جل دو فرشته بر او گمارد، يكى در طرف راست و ديگرى در جانب چپ او كه برايش از پروردگار آمرزش خواهند و براى روا شدن حاجت او دعا كنند. سپس فرمود: بخدا كه چون مؤمن بحاجتش رسد پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله از خود او مسرورتر است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۴۹۱

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل بن زياد، از محمد بن اورمه، از حسن بن على بن ابى‏حمزه، از پدرش، از ابوبصير كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه:

«در معروف و نيكى با برادران خويش رغبت كنيد و از اهل آن باشيد؛ زيرا كه بهشت را درى است كه آن را معروف مى‏گويند، و در آن درْ داخل نمى‏شويد، مگر كسى كه معروف را برگزيده باشد و به عمل آورده باشد در وقت زندگانى در دنيا؛ زيرا كه بنده‏اى در حاجت برادر مؤمن خويش راه مى‏رود، پس خداى عز و جل دو فرشته را بر او مى‏گمارد، يكى در جانب راستش و ديگرى در جانب چپش، كه از براى او از پروردگارش طلب آمرزش مى‏نمايند و قضاى حاجت او را از خدا مى‏طلبند». بعد از آن فرمود: «به خدا سوگند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله به قضاى حاجت مؤمن از صاحب حاجت شادتر باشد؛ چون آن حاجت و قضاى آن به حضرت يا صاحب حاجت برسد».