يَعْبَأ
«یعبؤ» از مادّه «عبأ» (بر وزن عبد) به معناى سنگینى است، بنابراین جمله «لا یَعْبأ» یعنى وزنى قائل نیست، و به تعبیر دیگر، اعتنایى نمى کند.
ریشه کلمه
- عب‌ء (۱ بار)
قاموس قرآن
بكسر (ع) ثقل. [فرقان:77]. در مجمع فرموده: اصل عب‌ء در لغت به معنى ثقل و به قولى به معنى آماده كردن است. در قاموس گفته: عب‌ء بكسر اول به معنى حمل و ثقل و... است به فتح اول هم مىآيد و در مفردات نيز ثقل معنى شده. معنى آيه چنين چنين مىشود: بگو پروردگارم به شما اعتناء نمىكند و وقعى نمىنهد اگر نباشد خواندن شما به ايمان. يعنى در شما نسبت به خدا نفع و ضررى نيست و خدا قدرى به شما قائل نيست ولى در حكمت خدا آمده كه شما را به ايمان دعوت كند. معنى مشروح آيه در «دعو» گذشت. اين كلمه در قرآن مجيد فقط يگ بار آمده است. در نهج البلاغه در خطبه 107 درباره طالب دنيا فرموده: «فَيَكُونَ الْمَهْنَأُ لِغَيرِهِ وَ الْعِبْءُ عَلى ظَهْرِهِ» گوارائى براى ديگرى و ثقل بر پشت وى مىشود.
