بِالْوَصِيد

آیات شامل این کلمه

«وَصِیْد» چنان که «راغب» در کتاب «مفردات» مى گوید: در اصل به معناى اطاق و انبارى است که در کوهستان براى ذخیره اموال ایجاد مى کنند، و در اینجا به معناى دهانه غار است.

ریشه کلمه

• ب‌ (۲۶۴۹ بار)
• وصد (۳ بار)

قاموس قرآن

[بلد:20]. وصد به معنى بافتن و ثبوت آمده است «وَصَدَالثَّوْبَ: نَسَجَهُ» و گويند«وَصَدَ الشَّىْ‏ءُ» يعنى ثابت شد «وَصَدَبِالْمَكانِ» يعنى در مكان مقيم شد. ايصاد را بستن در و نيز در تنگنا قراردادن گفته‏اند راغب گويد: «اَوْصَدْتُ الْبابِ وَآصَدْتُهُ: اَغْلَقْتُهُ وَ اَحْكَمْتُهُ» شايد مراد از نار مؤصده پيوسته بودن آتش باشد يعنى درش بسته شده ديگر نجاتى از آن نيست يعنى: آنها اهل شومى و شقاوتند براى آنهاست آتشى دربسته. * [كهف:18]. سگشان بازوهاى خود را بر آستانه در گشوده بود «اَلْوَصيدُ: اَلْفِناءُ».

کلمات نزدیک مکانی

وَ لَو ذِرَاعَيْه اطّلَعْت بَاسِط کَلْبُهُم عَلَيْهِم لَوَلّيْت مِنْهُم الشّمَال ذَات فِرَارا لَمُلِئْت الْيَمِين

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...