تُشْمِت
از الکتاب
ریشه کلمه
- شمت (۱ بار)
قاموس قرآن
شمات و شماتت: شاد شدن به بلالى دشمن (راغب) [اعراف:150]. هارون به موسى گفت: دشمنان را به جهت من شادمان مكن. (كه آنهاببينند تو مرا عتاب و مؤاخذه مىكنى و از گرفتارى من شاد شوند) تشميت عاطس آن است كه وقت عطسه كردن كسى او را دعا كنيم و يرحمك اللّه بگوئيم در اقرب از ابوعلى نقل مىكند: آن دعا ايت تا شخص به حال شماتت نيافتدو راغب گفته: گوئى آن ازاله شماتت به وسيله دعاست مثل تمرين در ازاله مرض. اين لفظ در قرآن فقط يكبار آمده است.
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...