القلم ٤١
ترجمه
| القلم ٤٠ | آیه ٤١ | القلم ٤٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«شُرَکَآءُ»: مراد اربابان همرأی و هم اندیشه مشرکان، یا معبودهای دروغین و بتهای بی‌جان ایشان، و یا این که گواهان است. به هر حال برای اثبات ادّعای پوچ و نادرستشان، از ایشان خواسته شده است: با دلیلی از عقل، یا کتابی از کتابهای آسمانی، یا عهد و پیمانی از خداوند، و یا انبازان و گواهان و اربابان و معبودهای خود را بیاورند تا سخنانشان را تصدیق کنند و ضمانتشان را بکنند.
تفسیر
- آيات ۳۴ - ۵۲، سوره قلم
- شرح مفاد آيه ((افنجعل المسلمين كالمجرمين )) و آيات بعد از آن كه در مقام نفى حكممكذبان به اينكه بر فرض وجود قيامت ، با مسلمانان برابرند مى باشد
- مراد از شركاى مشركين در آيه ((يوم يكشف عن ساق ))
- معناى اينكه درباره قيامت فرمود: ((يوم يكشف عن ساق ))
- معناى استدراج كفار و مكذبان (سنستدرجهم من حيث لايعلمون )
- امر به رسول الله (ص ) به صبر و نهى از اينكه چون يونس (ع ) ناشكيبا باشد
- بيان عدم منافات بين آيه : ((لو لا ان تداركه نعمة من ربه ...)) با آيه : ((فلولا انهكان من المسبحين ....))
- اشاره به اينكه دليلى بر نفى چشم زخم و خرافى بودن آن نيست
- رواياتى در ذيل آيه : ((يوم يكشف عن ساق ...))
- رواياتى در برهنه كردن خداوند ساق پايش را در قيامت كه به جهت مبتنى بودن برتشبيه مردوداند
- رواياتى درباره املاء و استدراج گنهكاران ، چشم زخم ، و....
نکات آیه
۱ - اعتقاد مشرکان به شفاعت کردن معبودها و تضمین نمودن سعادت اخروى براى ایشان (أم لهم شرکاء فلیأتوا بشرکائهم) در این که مقصود از «شرکاء» چیست، دو احتمال وجود دارد: ۱- معبودهاى ادعایى مشرکان که آن را شریک خدا مى پنداشتند; ۲- کسانى از عقلاى جهان که در عقاید و افکار دینى با مشرکان شریک و همفکراند، مثلاً در این مسأله که سرنوشت مجرمان با مسلمانان یکسان است و... . برداشت یاد شده مبتنى بر احتمال نخست است.
۲ - معبودهاى ادعایى مشرکان، ناتوان از شفاعت براى مجرمان و یکسان کردن سرنوشت آنان با مسلمانان (أم لهم شرکاء فلیأتوا بشرکائهم إن کانوا صدقین)
۳ - مشرکان، ناتوان از اثبات توانایى معبودهاى ادعایى خویش، بر شفاعت و تضمین سعادت اخروى براى آنان (أم لهم شرکاء فلیأتوا بشرکائهم إن کانوا صدقین) امر در «فلیأتوا» براى تعجیز است; یعنى، مشرکان ناتوان از این کاراند.
۴ - مشرکان صدراسلام (مجرمان)، براى اثبات یکسانى سرنوشت خویش با مسلمانان، از ارائه شاهد و هم فکرى از میان عقلاى عالم ناتوان بودند. (أم لهم شرکاء فلیأتوا بشرکائهم إن کانوا صدقین)
۵ - عقیده به شفاعت معبودها و یکسان بودن سرنوشت مجرمان (مشرکان) با مسلمانان، عقیده اى منحصر به مشرکان عصر بعثت و فاقد شاهد و تصدیق کننده اى از میان عقلاى عالم (أم لهم شرکاء فلیأتوا بشرکائهم إن کانوا صدقین)
موضوعات مرتبط
- شفاعت: عجز از شفاعت ۲
- عقیده: عقیده به شفاعت معبودان باطل ۱، ۵
- مجرمان: شفاعت از مجرمان ۲
- مسلمانان: فرجام مسلمانان ۴، ۵
- مشرکان: بى منطقى ادعاى مشرکان ۳; بى منطقى ادعاى مشرکان صدراسلام ۴; عجز مشرکان ۳; عجز مشرکان صدراسلام ۴; عقیده مشرکان ۱; عقیده مشرکان صدراسلام ۵; فرجام مشرکان۵; فرجام مشرکان صدر اسلام ۴
- معبودان باطل: شفاعت معبودان باطل ۳; عجز معبودان باطل ۲
