قِطّنَا
«قِطّ» (بر وزن جنّ) در اصل به معناى «چیزى است که از عرض بریده مى شود» و از آنجا که نصیب و سهمیه معین هر کس، گویى چیزى مقطوع و بریده شده است، این واژه در معناى سهم نیز به کار رفته است. و گاه، به معناى کاغذى است که چیزى بر آن مى نگارند، و یا نام اشخاص و جوائز آنها را در آن مى نویسند. لذا بعضى از مفسران، در تفسیر آیه فوق گفته اند: منظور این است که «خداوندا نامه اعمال ما را پیش از روز جزا به دست ما بده»، این سخن را زمانى گفتند که، آیات قرآن خبر داد، گروهى در روز قیامت نامه اعمالشان در دست راست و گروهى در دست چپ آنها است.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
(به كسر قاف) حصه و نصيب. [ص:16]. و آن به فتح قاف مصدر است به معنى قطع و به كسر قاف اسم است به معنى شىء مقطوع و مفروز. به صحيفه و مكتوب نيز قطّ گويند كه آن قطعهاى از كاغذ است بحصّه و نصيب قطّ گويند كه مفروز و معين است. و آن در آيه به كسر قاف است به معنى حصّه و نصيب يعنى گفتند: پروردگارا بهره ما را از عذاب زودتر از روز قيامت برسان. اين مسخره اى است از آنها نسبت به وعده عذاب لذا در مابعد آن آمده «اٌصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ...» اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است.
