الصافات ١٣
از الکتاب
ترجمه
الصافات ١٢ | آیه ١٣ | الصافات ١٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«ذُکِّرُوا»: پند داده شدند (کهف / ، مائده / ، فرقان / ). «لا یَذْکُرُونَ»: یادآور نمیگردند. متذکّر و منتفع نمیشوند.
تفسیر
- آيات ۱۲ - ۷۰ سوره صافات
- حكايت استهزاء مشركين آيات خدا و دعوت پيامبر را و استبعادشان رستاخير خود و پدرانشانرا
- اشاره به وجه تسميه قيامت به يوم الفصل
- مراد از الذين ظلموا در آيه : احشرواالذين ظلموا...
- ازواج و ماكانوا يعبدون من دون الله
- وجه تعبير به هدايت در فاهدوهم الى صراط الجحيم
- مراد از سؤ ال در وقنوهم انهم مسؤ ولون سؤ ال از چيست ؟
- اعتراض كفار به بزرگان و رهبران خود در قيامت كه شما باعث گمراهى ما بوديد و جوابرؤ ساى كفر به پيروان خود
- تابع و متبوع در عذاب مشتركند
- مقصود از عبادالله المخلصين و اينكه رزق معلوم دارند و...
- توصيف شراب بهشتى و حوريانى كه براى مخلصين آماده مى شود.
- گفتگوى اهل بهشت با يكديگر
- شجره زقوم و وصف آن
- رواياتى درباره مسؤ ول بودن انسان ، و درذيل برخى آيات گذشته
نکات آیه
۱ - مشرکان صدر اسلام، مردمى پندناپذیر بودند. (و إذا ذکّروا لا یذکرون)
۲ - مشرکان صدر اسلام، مردمى سخت غافل و به دور از تعالیم بلند وحى و سرگرم به زندگى پست دنیایى (و إذا ذکّروا لا یذکرون) پندناپذیرى مشرکان، یا به سبب غفلت شدید آنان از معارف بلند الهى بود و یا به این دلیل بود که آنان - على رغم شناخت تعالیم وحى و پیامبر(ص) - مردمى لجوج و حق ناپذیر بودند. برداشت یاد شده مبتنى بر احتمال نخست است.
۳ - لجاجت و حق ناپذیرى، از اوصاف مشرکان صدر اسلام (و إذا ذکّروا لا یذکرون)
۴ - قرآن، مایه پند انسان ها و بیدارى از غفلت ها (و إذا ذکّروا لا یذکرون)
موضوعات مرتبط
- تنبه: عوامل تنبه ۴
- قرآن: مواعظ قرآن ۴; نقش قرآن ۴
- مشرکان: حق ناپذیرى مشرکان صدراسلام ۳; دنیاطلبى مشرکان صدراسلام ۲; صفات مشرکان صدراسلام ۳; غفلت مشرکان صدراسلام ۲; لجاجت مشرکان صدراسلام ۳; موعظه ناپذیرى مشرکان صدراسلام ۱