طه ٨
ترجمه
طه ٧ | آیه ٨ | طه ٩ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَللهُ»: خبر مبتدای محذوف است. «الأسْمآءُ الْحُسْنَی»: نامهای نیکو. وجه تسمیه اسماء حُسنی، بدان جهت است که بر تنزیه و کمال عظمت و قدرت دلالت دارند (نگا: اعراف / اسراء / .
تفسیر
- آيات ۱ - ۸ سوره طه
- غرض كلى آيات ، سوره طه
- توضيحى در مورد ((تذكره (( بودن قرآن كريم ((لمن يخشى ((
- بيان آيه : ((الرحمن على العرش استوى (( كه عموميت ملك و سلطه مطلقه خدا را افاده مىكند
- توضيح معناى آيه : ((و ان تجهر بالقول فانه يعلم السرواخفى (( كه عموميت تدبيرخداى سبحان را اثبات مى كند
- بيان وجه علت بودن (لا الاسماء الحسنى ) براى (لا اله الا الله )
- تفصيلى درباره ((اسماى حسنى (( و اختصاص آنها به خداى تعالى ((له الاسماءالحسنى ((
- بحث روايتى
- نقد و بررسى روايات فوق و بيان عدم سازگارى آنها با يكديگر
- بررسى اقوال مختلف مفسرين در معناى ((طه ((
- احاديثى درباره معناى ((طه (( و بيان حق مطلب در اين خصوص
- توضيح معناى آيه : ((و ان تجهر بالقول فانه يعلم السرواخفى (( كه عموميت تدبيرخداى سبحان را اثبات مى كند
- طريقه و روش ائمه : اهل بيت عليهم السلام در ارجاع متشابهات قرآن به محكمات
- مثالى براى روشن شدن مطلب
- نقد روش اكثر صحابه و تابعين و پيروانشان كه به نفى جهات نقص از خدا اكتفا كرده در آيات متشابه سكوت مى نموده اند
- تاءملى در وجه سكوت صحابه از اثبات صفات براى خدا
- نقد اعتذار فخر رازى درباره سكوت صحابه
- دو طايفه (مفوضه و مؤ وله ) كه هر دسته در تفسير آيات متشابه قرآن راهى (بيراهه اى )در پيش گرفته اند
- روايات و آيات متشابهات
- بررسى رواياتى كه در عرش موجودى جسمانى گفته اند
نکات آیه
۱ - هیچ معبودى جز خداوند، شایسته پرستش نیست. (اللّه لا إله إلاّ هو)
۲ - کسى که آفریننده هستى و مدبر و مالک و داناى به همه چیز نباشد، شایسته پرستش نیست. (اللّه لا إله إلاّ هو) برداشت فوق، حاصل ارتباط این آیه با آیات قبل بوده که خالقیت، فرمان روایى و مالکیت بر جهان و علم مطلق را به خداوند منحصر ساخته است.
۳ - بهترین نام ها و اوصاف، از آن خداى یگانه و زیبنده او است. (له الأسماء الحسنى ) «الأسماء» جمع با الف و لام است و افاده عموم مى کند و «الحسنى» اسم تفضیل است و مفاد آیه این است که تمامى نام هاى بهتر و نیکوتر، مخصوص خداوند است. توصیف اسم ها به حسن و خوبى، حکایت از آن دارد که مقصود نام هایى است که در اصطلاح صرفى، صفت نامیده مى شود، مانند: رازق، شکور و رحیم، زیرا اسمى که معناى وصفى ندارد، تنها براى اشاره به ذات است و زشتى و زیبایى در باره آن معنا ندارد.
۴ - خداوند، داراى همه کمالات و منزه از هر نقص و کاستى است. (له الأسماء الحسنى) اسمى که حاکى از نقص و عیب باشد، مصداق «أسماء حسنى» نبوده و بر خداوند تطبیق نمى کند; بنابراین او از هر عیبى مبرا است.
۵ - جز خداوند، همه چیز داراى نقص و کاستى و فاقد کمال مطلق است. (له الأسماء الحسنى) تقدیم «له» دلالت بر حصر مى کند; یعنى کسى که همه اسماء حسنى را دارد، فقط خداوند است.
۶ - معبودى جز دارنده بهترین اوصاف کمال، سزاوار پرستش نیست. (اللّه لا إله إلاّ هو له الأسماء الحسنى )
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: اسماى حسنى ۳; صفات جلال ۴; صفات جمال ۴
- توحید: توحید عبادى ۱
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۱
- خدا: تنزیه خدا ۴; کمال خدا ۴
- صفات: بهترین صفات ۳
- معبود راستین: تدبیر معبود راستین ۲; خالقیت معبود راستین ۲; شرایط معبود راستین ۲، ۶; علم معبود راستین ۲; کمال معبود راستین ۶; مالکیت معبود راستین ۲
- نامها: بهترین نامها ۳
- نقص: نقص در غیرخدا ۵