هود ١١١

وَ إِنَ‌ کُلاًّ لَمَّا لَيُوَفِّيَنَّهُمْ‌ رَبُّکَ‌ أَعْمَالَهُمْ‌ إِنَّهُ‌ بِمَا يَعْمَلُونَ‌ خَبِيرٌ

ترجمه

و پروردگارت اعمال هر یک را بی‌کم و کاست به آنها خواهد داد؛ او به آنچه عمل می‌کنند آگاه است!

و قطعا پروردگارت [حاصل‌] اعمال همه را تماما به آنها خواهد داد، [و] او به آنچه مى‌كنند آگاه است

و قطعاً پروردگارت [نتيجه‌] اعمال هر يك را به تمام [و كمال‌] به آنان خواهد داد، چرا كه او به آنچه انجام مى‌دهند آگاه است.

و محققا خدای تو همه خلق را به جزای همه اعمالشان می‌رساند، که او بر همه کردار خلق آگاه است.

و یقیناً پروردگارت [پاداشِ] اعمال همه آنان را [در قیامت] کامل و تمام پرداخت خواهد کرد؛ زیرا او به آنچه انجام می دهند، آگاه است.

و پروردگار تو پاداش اعمال همه را به تمامى خواهد داد و خدا به كارهايى كه مى‌كنند آگاه است.

و بی‌شک پروردگارت حاصل اعمالشان را به تمامی به یکایک آنان می‌دهد، چرا که او به کار و کردارشان آگاه است‌

و پروردگار تو هر آينه [پاداش‌] كارهاى همه آنان را تمام مى‌دهد، كه او به آنچه مى‌كنند آگاه است.

پروردگارت حتماً (پاداش و پادافره) اعمال همگان را بی‌کم و کاست می‌دهد و او آگاه از هر آن چیزی است که می‌کنند.

همانا پروردگارت (نتیجه‌ی) اعمال هر یک را به‌راستی بی‌کم و کاست در آن هنگام (و هنگامه) به آنان خواهد داد. به‌راستی او به آنچه انجام می‌دهند بسی آگاه است.

و هر کدام را هر آینه بپردازد بدیشان پروردگار تو کردارهای ایشان را همانا او است بدانچه می‌کنند آگاه‌

هود ١١٠	آیه ١١١	هود ١١٢
سوره : سوره هود نزول : ٩ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١١ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«کُلاًّ»: همه مؤمنان و کافران. همه کفّارِ ملّت اسلام. «لَمَّا»: حرف جازمه است و فعل آن محذوف است و تقدیر چنین می‌شود: لَمَّا یَتْرُکُوا. لَمَّا یُهْمِلُوا. لَمَّا یَنالُوا. همان گونه که می‌گویند: خَرَجْتُ وَ لَمَّا. سافَرْتُ وَ لَمّا. قارَبْتُ الْمَدینَة وَ لَمّا. برخی هم (لَمّا) را زائد دانسته‌اند. بسیاری هم آن را در اصل (مِنْ ما) دانسته و (ما) را به معنی (مَنْ) محسوب کرده‌اند. در این صورت جار و مجرور را خبر (إِنَّ) بشمار آورده‌اند. یعنی: إِنَّ کلّاً لَمِنَ الَّذِینَ؛ یا. لَمِنْ خَلْقٍ. «اعْمَالَهُمْ»: مضاف محذوف است، یعنی جزای اعمال ایشان.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ إِنْ‌ کُلٌ‌ لَمَّا جَمِيعٌ‌ لَدَيْنَا... (۱) وَ إِنْ‌ کُلٌ‌ لَمَّا جَمِيعٌ‌ لَدَيْنَا... (۱)

تفسیر

• آيات ۱۱۹ - ۱۰۹، سوره هود
• بت پرستى پايه و مبنائى جز تقليد از نياكان ندارد
• دلالت آيه بر تاءخير عذاب اختلاف كنندگان در دين تا روز قيامت
• اشاره به اينكه شك و ترديد يهوديان در اصالت و صحت تورات موجه بوده است
• معنا و موارد استعمال واژه هاى : ((قيام ))، ((اقامه )) و ((استقامت ))
• معناى جمله : ((فاستقم كما امرت ))
• معناى ((ركون )) كه در آيه : ((و لاتركنوا الى الّذين ظلموا...)) از آن نهى شده است
• منظور از ((الّذين ظلموا)) كه از اعتماد و تمايل به آنان نهى گرديده است
• سخن صاحب المنار درباره مراد از: ((الّذين ظلموا)) و نقاط ضعف آن سخن
• آيه شريفه : ((و لاتركنوا...)) متضمن نهى ازتمايل به همه ستمكاران است
• چه مواردى مشمول نهى آيه شريفه نمى باشد؟
• ركون به اهل ظلم اخص از ولايت كفار است و مراد از آن اعتماد و مماشات در امر دين و حيات دينى است نه مطلق ركون و اعتماد
• سخن ديگرى از صاحب المنار و اشكال وارد بر آن
• اشاره به فرق بين ميل به ظالمين و مصاديق مباشرت در ظلم
• امر به نماز و صبر كه مهمترين عبادات و اخلاقيات هستند
• معناى ((اختلاف )) و مشتقات ديگر ماده ((خلف ))
• دو نوع اختلاف و مذمت يك نوع آن در قرآن كريم
• جمله : ((لايزالون مختلفين )) راجع به اختلاف در دين است
• مذمت اختلاف ، از جهت لوازم آن يعنى تفرق و اعراض از حق است
• رحمت الهى غايت خلقت انسان مى باشد (و لذلك خلقهم )
• وجوهى كه در معناى دو آيه ((و لو شاء ربك ...)) و ((الّا من رحم ربك ...)) گفته شدهاست
• بحث روايتى
• چند روايت در ذيل جمله : ((فاستقم كما امرت ...)) و ((لاتركنوا الى الذين ظلموا))
• رواياتى در فضيلت نماز و اينكه نماز كفاره گناهان است (ان الحسنات يذهبن السّيّئات ).
• اميدوار كننده ترين آيات كتاب خدا
• دو روايت از امام صادق (ع ) در ذيل (ان الحسنات يذهبن السيئات ...)
• چند روايت در ذيل جمله : ((لايزالوان مختلفين الّا من رحم ربك و لذلك خلقهم ))

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- خداوند در قیامت ، میان مؤمنان به کتابهاى آسمانى و انکار کنندگان آن قضاوت خواهد کرد. (و لولا کلمة سبقت ... و إنّ کلاًّ لما لیوفینّهم ربک أعملهم) مراد از «کلاًّ» - به قرینه «فاختلف فیه» در آیه قبل - مؤمنان به کتابهاى آسمانى و انکار کنندگان آن است و به قرینه «لولا ... لقضى بینهم» معلوم مى شود که خداوند در صحنه قیامت، پیش از پاداش دهى و به کیفررسانى، میان انسانها داورى خواهد کرد.

۲- مؤمنان به کتابهاى آسمانى ، در قیامت به پاداش کامل کردار خویش دست خواهند یافت. (و إنّ کلاًّ لما لیوفینّهم ربک أعملهم) مراد از «أعمالهم» کیفر و پاداش اعمال مى باشد. بنابراین «إنّ کلاًّ ...»; یعنى ، همانا پروردگارت پاداش و کیفر اعمال همگان را به طور کامل پرداخت خواهد کرد.

۳- انکار کنندگان کتابهاى آسمانى ، به کیفر و مجازات اخروى گرفتار خواهند شد. (و إنّ کلاًّ لما لیوفینّهم ربک أعملهم) قابل ذکر است که مفسران درباره کلمه «لما» و معنا و جایگاه آن در آیه شریفه، سخنان بسیارى دارند. علاقه مندان را به کتابهاى مفصل تفسیرى و ادبى ارجاع مى دهیم. آنچه به نظر تکلفى ندارد این است که «لمّا» شرطیه است و فعل آن محذوف مى باشد کلام با تقدیر آن چنین مى شود: إنّ کلاًّ لما أتتهم الساعة لیوفینّهم.

۴- پاداشها و کیفرهاى خداوند ، با اعمال و رفتار آدمیان مطابقت داشته و کاستى ندارد. (لیوفینّهم ربک أعملهم) «توفیة» (مصدر یوفى) به معناى به طور کامل و تمام پرداختن است.

۵- خداوند ، کفر و ایمان و اعمال نیک و بد انسانها را به صورت پاداش و کیفر متبلور خواهد ساخت. (و إنّ کلاًّ لما لیوفینّهم ربک أعملهم) گفتن «اعمال» و اراده کردن پاداش و کیفر آنها ، گویاى این نکته است که: پاداش و کیفر ، بازتاب اعمال و تبلور یافته آن است; به گونه اى که گویا پاداش و کیفر اعمال ، همان اعمال است.

۶- کیفررسانى و پاداش دهى خداوند ، پرتوى از ربوبیت اوست. (لیوفینّهم ربک أعملهم)

۷- خداوند ، به تمامى اعمال انسانها و حقیقت آن اعمال آگاه است. (إنه بما یعملون خبیر) «خبرت الأمر»; یعنى ، حقیقت آن را شناختم (لسان العرب). بنابراین «إنه بما یعملون خبیر»; یعنى ، همانا خداوند به حقیقت و کُنه اعمال شما آگاه است.

۸- رساندن انسانها به سزایى کامل و مطابق با اعمال و رفتار آنان ، تنها درخور کسى است که به تمام اعمال و جزئیات رفتار ایشان آگاه باشد. (لیوفینّهم ربک أعملهم إنه بما یعملون خبیر) بیان آگاهى خداوند به تمامى اعمال و جزئیات آن ، پس از مطرح ساختن اداى کامل پاداش و کیفر اعمال ، گویاى برداشت فوق است.

موضوعات مرتبط

• اسماء و صفات: خبیر ۷
• انسان: علم به عمل انسان ها ۸
• ایمان: پاداش ایمان ۵
• پاداش: تناسب پاداش با عمل ۴، ۸
• خدا: پاداشهاى خدا ۶; خدا و عمل انسانها ۷; علم غیب خدا ۷; قضاوت اخروى خدا ۱; کیفرهاى خدا ۶; نشانه هاى ربوبیت خدا ۶
• عمل: پاداش عمل پسندیده ۵; تجسم عمل ۵; شرایط حسابرسى عمل ۸; کیفر عمل ناپسند ۵
• قضاوت: قضاوت بین مؤمنان و کافران ۱
• کتب آسمانى: کیفر اخروى مکذبان کتب آسمانى ۳; مؤمنان به کتب آسمانى ۱، ۲; مکذبان کتب آسمانى۱
• کفر: کیفر کفر ۵
• کیفر: تناسب کیفر با عمل ۴، ۸
• مؤمنان: پاداش اخروى مؤمنان ۲
• نظام جزایى: ۴، ۸