کَاظِمِين
از الکتاب
«کاظم» از مادّه «کظم» در اصل به معناى «بستن دهان مشکى است که پر از آب باشد» سپس در مورد کسانى که از خشم و غضب پر مى شوند، اما به دلائل مختلفى آن را اظهار نمى دارند، اطلاق شده است.
ریشه کلمه
- کظم (۶ بار)
کلمات نزدیک مکانی
الْحَنَاجِر مَا لِلظّالِمِين لَدَى مِن وَ الْقُلُوب حَمِيم إِذ الْآزِفَة لا يَوْم شَفِيع أَنْذِرْهُم يُطَاع
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
