مُنْفَطِر
از الکتاب
«مُنْفَطِرٌ» از مادّه «انفطار» به معناى «انشقاق» و شکافتن است و ضمیر در «بِهِ» به «یوم» باز مى گردد، یعنى آسمان به واسطه آن روز از هم شکافته مى شود (توجّه داشته باشید «سماء» هم به صورت مذکر و هم مؤنث مجازى، استعمال مى شود).
ریشه کلمه
- فطر (۲۰ بار)
کلمات نزدیک مکانی
إِن بِه شِيبا السّمَاء کَان الْوِلْدَان يَجْعَل وَعْدُه يَوْما مَفْعُولا هٰذِه کَفَرْتُم تَذْکِرَة فَمَن تَتّقُون
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
