روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۳۸۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و في روايه غياث بن ابراهيم عن جعفر بن محمد عن ابيه ع :

أَنَ‏ عَلِيّاً ع‏ ضَمَّنَ صَاحِبَ اَلدَّابَّةِ مَا وَطِئَتْ بِيَدَيْهَا وَ مَا نَفَحَتْ بِرِجْلَيْهَا فَلاَ ضَمَانَ عَلَيْهِ إِلاَّ أَنْ يَضْرِبَهَا إِنْسَانٌ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۵۱

و در روايت غياث بن ابراهيم آمده است كه جعفر بن محمّد از پدرش عليهما السّلام روايت كرده كه امير مؤمنان عليه السّلام هر گاه چهار پا با دست كسى را لگد ميكرد، صاحب آن را ضامن ميدانست، و اگر باسم پا بر كسى ميزد، نه. مگر اينكه كسى آن حيوان را بزند و آن با لگد، ديگرى را صدمه و آسيب رساند.